Dromen waarmaken zónder knettergek te worden.

Heb je grote dromen? En word je er wat onrustig van? Pieker je veel, dondert de angst soms door je heen als het even tegenvalt?

Aangenaam. High five. Ik benadruk in mijn werk vaak het aanmodderen, maar ik doe mezelf te kort. Want ik wil dingen en ik ga er voor.

De onderstaande brief schreef ik uitsluitend aan mezelf. Maar lees vooral mee. 😇

Zeven inzichten voor groot dromen zonder knettergek te worden.

Lieve,

Oké. Kalm! Rustaagh! Het is een bui. Je bent emotioneel. Je bent zenuwachtig, gestrest. Handen uit het haar, diep ademhalen, rustig!
Jajaja, het is pittig. Ja, je hebt een fantastisch plan, groot verlangen, je prachtige plan staat vast: Lisbon Calling. Naar de zon, naar het licht, naar Parque Eduardo VII, Avenida da Liberdade. Iemand had het over het woord ‘emigreren’ en dat voelde nog heel gek, maar zo heet het nu eenmaal.

En ja, nu zie je het nog niet. Hoe je het gaat regelen. Soms lukken er dingen, soms is het dagen traag en stroperig en zie je niet hoe.
Als een waterval kletteren alle gedachten over dat het niet gaat lukken. Fock, help, kut!
Om te zorgen dat je de kans op snel het vliegtuig pakken groter maakt zonder knettergek te worden, hier… speciaal voor jou, Gappie…
Zeven levensregels om je grote droom waar te maken, zonder knettergek te worden.

Laat de toekomst de toekomst zijn.

Je weet niet hoe het loopt. En je kunt het nooit weten. En er kan altijd, op elk moment van alles misgaan. Zoals je in het boek Meditations for Mortals las, zei de vrouw van de schrijver eens dat er – wanneer er verschrikkelijkheden gebeuren – nooit een muziekje aan voorafgaat, zoals in de film. In de film zet de jonge vrouw met de rossige krullen haar fiets tegen de lantaarnpaal en bij het openen van de voordeur start het muziekje en dan – je voelt het al aankomen – wordt ze tegen de grond geslagen met een koekenpan. Door een man, haar ex-man. Verdikkeme nog aan toe! Het bloed spat op de witte muur. De vrouw ligt met open ogen dood op de grond, en de lapjeskat jankt lang en angstig onder het dressoir.
In het echt kunnen er busongelukken gebeuren op bange binnenwegen, kun je de schaal lasagne uit je handen laten vallen in de woonkamer en zien hoe de hond het gretig naar binnen schrokt, terwijl je date aan tafel zit te wachten. Onverwacht, op elk moment kan alles gebeuren. Daar gaat geen muziekje aan vooraf, geen zenuwachtig viooltje. Niks.
Maar laat de toekomst de toekomst zijn en onthoud:

“We will cross that bridge when we come to it.”

Wanneer de situatie daar is, kun je handelen. Wees eerlijk, het is gewoon heel mal om vooruit te lopen op van alles: ‘Dag date, prachtig zie je eruit, hier is de Swiffer, wil je straks helpen als mijn lasagne uit mijn handen valt?’

DAT SLAAT NERGENS OP!

We don’t know enough to be pessimistic.

“If we can recognize that change and uncertainty are basic principles, we can greet the future and the transformation we are undergoing with the understanding that we do not know enough to be pessimistic.”  Hazel Henderson 

Zeven jaar geleden was er flinke voorspoed. Dingen pakte verdomde goed uit. Zittend in het zonnige park zei je tegen de vriend: ‘Nou, haha, het komt me toe!’ De vriend keek jou in de ogen, hief z’n flesje Heineken om hoog en zei: Proost, maar eeh.. kun je dat ook geloven? Kun je geloven dat goede dingen je toekomen?’

Je voelde toen meteen dat je dat niet kunt geloven. Anderen, anderen zijn hier om geluk te hebben, mazzel, de wind in de rug. Voor jou geldt dit niet. Zo denk je.

Zo dacht je.

You don’t know enough to be pessimistic. Niet weten wat er morgen gebeuren gaat, betekent ook dat het prachtig kan uitpakken.

Relativeer én eer.

Natuurlijk is jouw droom wellicht onbeduidend in het grote verhaal van oorlog en ontbering en grote problemen waar de wereld mee te maken heeft. Het is goed om je te realiseren wat je nu al wel hebt, bijvoorbeeld je gezondheid; je kunt de ene voet voor de ander zetten. Je kunt het 21e pianoconcert van Mozart opzetten en Muse en Lapdance van N.E.R.D. Om maar wat te noemen.

Anderen hopen dat er geen bom op hun tentenkamp valt, terwijl ze al twee broers hebben verloren door een bom op hun ouderlijk huis. Jij hoopt op leven in de zon, in de stad van de zeven heuvels.

Dat lijkt onbeduidend, maar eer ondertussen je verlangen. Het gaat over je geluk, je bestemming. Je verlangen is prachtig.

Er is in je een jeugd lang verteld dat je niets mag verlangen, dat je klein en bescheiden moet leven, dat dromen niets voor ons soort mensen zijn. Je bent opgevoed door bange mensen, hoe goed ze het ook bedoelden.

Je bent wijzer dan dat. Je mag verlangen wat je wilt.

Toen je eerder al aan dit geluk kon proeven, glimlachte je breeduit toen je over Avenida Fontes de Pereira Melo liep. Je voelde diep in je ziel dat je daar moet wezen.

Relativeer en eer je mooie verlangen.

Dit waren drie van de zeven levenslessen. Er komt veel meer: 

Alle zeven levenslessen lezen? Laat hieronder je mailadres achter en je ontvangt het HELE stuk. (plus meer gratis columns)