Ben je een hoogopgeleide single en hoor je vaak dat je ‘te kritisch’ bent? En voel je je dan wat aangevallen?

Ik ook.

Ik ga er in deze blog wat zinnige dingen over proberen te zeggen. Over dat jij en ik zogenaamd te kritisch zouden zijn.

Laat ik eens helder zeggen waar het in de liefde echt om gaat, wat mij betreft. Het gaat natuurlijk om die klik. Dat iemand geïnteresseerd in je is en jij in diegene. En dat als je zegt ‘ik had een kutdag’, iemand dan met compassie reageert en niet meteen zegt ‘ah, morgen weer een goede dag, positief blijven’. Nee, iemand heeft empathie en compassie, en ik heb dat ook. Liefde, liefde, halleluja. Dat je naar elkaar luistert en een hoop emotionele intelligentie is ook fijn, en niet te snel oordelen (ja, ja, wacht even met je oordeel hierover).

Het gekke is dat als ik nadenk over een vrouw die bij mij past, ik automatisch aanneem dat het iemand is die echt luistert, die ook met enige zelfspot op zichzelf kan reflecteren. Dat het iemand is die  ook met liefde naar de wereld kijkt. Geen enge PVV-stemmer, what the fock, nee, dat vinden we samen verschrikkelijk. Natuurlijk zijn dingen als respect en je kunnen inleven essentieel. Maar gek genoeg vind ik dat allemaal zo vanzelfsprekend. Ik heb jaren in de wereld van ‘effectief communiceren’ rondgelopen. Trainingen over leiderschap, ik ben opgeleid tot therapeut. Ik heb vrijwilligerswerk gedaan bij bejaarden. Ook omdat ik op de zaterdagmiddag vaak wat omhoog zat met gezelligheid – ik had heel kritisch zes stomme mensen afgewezen – maar ook omdat ik de zwaar dementerende Wilma en Riet een fijne middag wilde geven.
Maar in deze liefde is het ook zo fijn om samen naar de wereld te kijken en te lachen om de verschrikkelijke en eindeloze LELIJKHEID!! Samen ons laven aan lelijkheid, zo fijn. Dat schept een band. Ik kan dat met een vriendin zo fijn, ik noem geen namen. Stonden we op een feestje zagen we mensen om ons heen en zeiden we: yep, die hebben het net niet. Een legging onder een rok bijvoorbeeld.

Heerlijk. Jaren terug las ik op Twitter een vraag van Tim Hofman: ‘Waar word je onpasselijk van, noem drie dingen.’ Daar werd massaal op gereageerd. Heel veel mensen gingen met de meest verschrikkelijke termen laten weten dat Tim Hofman zelf verschrikkelijk was. Kijk, dat bedoel ik niet met te kritisch, hè? Ik heb het niet over respectloos Marokkanen of homo’s of wat voor groepen dan ook afzeiken. ‘Ze moeten je neerschieten lelijke kankermongool.’ Dat niet.

Maar dus, terug naar de vraag van Tim Hofman: waar word je onpasselijk van? Een van de mensen die reageerde, schreef: ‘Van mensen die zeggen: “ik vind elke muziek wel leuk”.’

En dat vond ik hilarisch en zo herkenbaar! Ik ken die zin, letterlijk!

En als ik dít nu vertel aan een date en ze snapt me niet, ze kijkt me duf aan, ze mompelt… ‘oh, ja, nou ik heb dat ook’ dan kan ze nog zo lief zijn, maar dan zitten we wel een beetje op een andere pagina. Dan vind ik dat wel een soort van serieus jammer. Niet per definitie, de lieve vrouw die mijn stukjes vaak redigeert haakt ook niet zo aan bij muziek, maar heeft dan wel weer veel smaak op gebied van boeken en theater.

Ik zal het nog anders uitleggen. Een week of wat geleden had ik een gesprek met een goede vriendin over popmuziek. En op een gegeven moment kwam Missy Elliot voorbij en noemde ze twee nummers die ze tof vond. En ik merkte dat ik dat zo cool vond, dat ze dat meteen weet, dat ze die wereld kent. Net als miljoenen anderen, trouwens, Missy Elliot is niet een of andere onbekende zangeres.

Ik mag dat rete aantrekkelijk vinden.

In de eerdere post wierp ik de vraag op of ik te kritisch ben als ik afhaak bij het bordje ‘HOME’ in de vensterbank. Maar dat is niet eens een vraag, hè? Mensen zoals jij en ik, die van een beetje mooie dingen houden, komen niet eens in de buurt – date-technisch – van mensen met dat bordje. Dat is een andere wereld en dat is prima. En tegelijkertijd, tegelijkertijd heb ik gisteren even bananen gekocht voor mijn buurvrouw Tanja. Die heeft weer problemen met haar been en kan drie weken niets. Die heeft dat bordje. En ik glimlach er altijd even naar.

Laat je niets wijsmaken dat je te kritisch bent. Binnenkort schrijf ik hier een vervolg op, want het is een heerlijk onderwerp!

Blog lezen? Ik schrijf over single leven speciaal voor singles die zichzelf heel slim en smaakvol vinden. 🤗

 

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Comment *
Name *
Email *
Website


Geen zorgen; ik vind spam ook niet zo fijn. Jouw gegevens deel ik niet. Mag ook niet. Zo. Duidelijk.

Veel gelezen blogs:

Hier tekst.