Ongemakkelijk: een vriend zei naar aanleiding van een verhaal over een date: ‘Misschien ben je te kritisch?’ We liepen door zijn tuin, in de verte zag ik een tractor. Zijn puberzoon kwam de tuin in gelopen en ik groette hem enthousiast. Hij gaf een pubergroet terug. Een hand ging nauwelijks zichtbaar omhoog.
Te kritisch. Oh jee. Dus toch. Het ligt al die jaren aan mij. Ik zei zachtjes: ‘Ja, nou, misschien…’ Ik wilde eigenlijk vooral op dat moment even niet te kritisch zijn. De vriend zal het zo niet bedoelen, anderen zullen het zo niet bedoelen, maar de gedachten die bij meteen opkomen zijn: moet ik dan met iemand gaan die héél anders in het leven staat. Moet ik dan met iemand het bed in stappen die ik niet aantrekkelijk vind? Ik zat me voor te stellen dat het andersom zou zijn. ‘Johan, wat fijn om hier met je te zijn. Ik vind je niet echt grappig, je kledingsmaak is zeker niet de mijne, Michael Jackson, ja, jeetje, totaal niet mijn smaak en je zoent niet lekker. Maar, mijn vrienden vonden me na wat jaartjes single te zijn te kritisch, dus ik koos voor jou. Je lasagne is heerlijk en samen door het bos wandelen is prima te doen, zolang ik fantaseer over Kevin en Marcel. Mannen die ik ken via werk. Hoe ervaar jij onze liefde?’
Ik dacht ook aan die vrouw die ik eerder had gezien. Ze had de hele avond gezegd: ‘Je bent een mooi mens, met een heel mooie kern.’ Ik reageerde met een glimlach, ik ging zéker niet de lul uithangen. ‘Ik voel een heel mooie energie tussen ons,’ zou ze daarna ook nog zeggen. ‘Ik heb tarotkaarten bij mij, we kunnen wel wat leggen?’ Ik keek geschrokken en zei: ‘Ik ben boogschutter met ascendant kreeft en ik weet dat het niet zo slim is om een maand voor mijn verjaardag tarotkaarten te leggen.’ De vrouw legde haar hand op mijn hand. ‘Heel mooi hoe je een grens trekt. Bedankt. Je bent echt een mooi mens.’
Een week daarvoor had ik een andere date gehad. De date zei: ‘Heb je The Passion gezien? Zo tof gedaan. Zo mooi, zo verbindend.’
Ik keek de vrouw aan, schoot net niet in de lach: ‘Meen je dit? Oh joh, The Passion is toch de hel, wat een kutprogramma.’
Dat had ik niet moeten zeggen, die vrouw was echt enthousiast en nu zag ik haar schrikken.
Jaren terug las ik op Twitter een vraag van Tim Hofman: ‘Waar word je onpasselijk van, noem drie dingen.’ Dat werd massaal gedaan. Heel veel mensen gingen met de meest nare termen laten weten dat Tim Hofman zelf verschrikkelijk was. Kijk, dat bedoel ik niet met te kritisch, hè? Ik heb het niet over respectloos Marokkanen, homo’s, dikke mensen of Tim Hofman discrimineren. Daar heb ik het dus niet over. Maar voor de rest, over smaak valt wel te twisten. Ja, toch? Veel en vaak! Leuk!
Terug naar de vraag van Tim Hofman: waar word je onpasselijk van? En één van de vele reacties trof me: ‘Van mensen die zeggen: “Ik vind elke muziek wel leuk.”’
Hilarisch! Zo grappig. Ik heb zo eens een date gehad in de Pijp. En die vrouw zei exact dat. ‘Ik vind elke muziek wel leuk…’ Nee joh! Heb smaak! Het is bijkans mijn favoriete onderwerp! Ik wil daar wél over praten, ik wil lullen over Out of Time en over OK Computer, over An Evening With Silk Sonic. Samen het eens zijn over dat de Pet Shop Boys ooit een beetje fout was, maar dat zelfs de serieuze pers nu vol bewondering is. En terecht. (welke is jouw favoriet? Suburbia is wel top notch melancholie, geef toe)
Natuurlijk draait het in het leven om kwaliteiten als respect, kalmte en geduld, liefde en inlevingsvermogen. Maar als ik dan na het geduld en het inlevingsvermogen en de empathie (empathie!) plots samen naar Muziekfeest Op Het Plein moet kijken, dan hebben we toch te maken met een crisissituatie.
Natuurlijk moeten we de dingen in perspectief plaatsen. Als er brand uitbreekt in je huis en ik loop langs, ik sleep je eruit. Zeker! En ik geef je een glaasje water. Maar als je dan gekalmeerd bent, dikke kans dat ik even vraag: ken je Arnold Grunberg wel? Dus terwijl jij ontredderd naar je brandende huis kijkt, de brandweer banjert onbehouwen door je woonkamer waar het bordje HOME in de hens staat, test ik wel even je literatuurkennis. Noem een boek van Holebek! Nou, doe dan.
En hé, ik weet heus wel dat je die naam niet zo schrijft! Dat weet ik. Uiteraard! En het is Arnon. En geen Arnold!
No comment yet, add your voice below!