Een ergernis a day keeps a doctor away. En wat is het toch makkelijk en heerlijk ergeren op LinkedIn. De lelijkheid klotst over de plinten.
Daarom mijn Favoriete LinkedIn-ergernissen. Let’s go!
Ergernis nummer 1: Hashtag let’s connect.
Er is een groep mensen die net iets te vaak roept: Hashtag Let’s connect.
Ben ik de enige of vind jij het ook ruiken naar SBS, Muziekfeest Op Het Plein en De Telegraaf?
Let’s connect? Doe wat je niet laten kan, maar sla mij over.
Ergernis 2: Blije types.
Te blije, optimistische types.
Weet dit: ik ben een ontzettend optimistisch type. Je wil niet weten hoe vaak iets totaal mislukt is en hoe ik ook op dit moment weer met veel energie en blijdschap werk aan een nieuw fijn plan. Ik ben niet te stoppen. Echt. En ik geloof ook nog steeds in de liefde en dat ze dan de mooiste en leukste zal zijn. 100 procent.
Maar waar je de mist in gaat is als je alleen maar blij bent.
De 50 plus vrouwen met ‘Jij bent goud.’ Serieus, je zou een klompje naar d’r hoofd gooien. ‘Jij bent goud, je bent een unieke en bijzonder iemand en je talent is goud!’
En ik zag ook ‘Iedereen een superheld’
Zeg me dat het ironie is. Zeg me! De wereld bestaat toch voor minstens 35% uit eikels, lapzwansen, hanggroep professionals en uitstellers. En dat is prima. Dat is gewoon het gegeven!!! Iedereen een superheld? Iedereen een prutser, een briljante prutser zo nu en dan, maar toch een prutser. En vanuit dat realisme begin je met frisse zin aan de dag. Lekker bezig.
Ergernis nummer 3: vergezochte functienamen of titels.
‘Hé daadkrachtige mooimaker.’
Ik verzin dit niet, hè?
Die verdient natuurlijk de Kromme Tenen Award van dit kwartaal.
Zouden er mensen zijn die zich hierin herkennen? Die denken: oh, ja, dat ben ik. Een daadkrachtige mooimaker.
En zouden ze zich dan zo voorstellen, bij de cursus ‘Ademwerk’?
Collega’s van mij noemen zich woordgoochelaars en iemand die zich bemoeit met de financiën in bedrijven bedrijfsreanimator.
Niet meer dank en bijvoorbaat veel dank.
LinkedIn-ergernis 4: Link in de comment!
Het is een mythe dat je daar meer mensen mee bereikt. Sommigen zullen nu zeggen ‘Ja, maar ik heb dat getest!’
Onder vijf van je laatste posts? Sterk onderzoek! Not.
En wie zegt dat die ene post met de link in de comment niet gewoon veeeeeel leukerderder was om te lezen? Of algemener, herkenbaarder voor een groter publiek maar voor jouw business niet per se relevanter?
Iemand die ik tegenkwam zei:
‘Het is super onvriendelijk voor de gebruiker, want je moet tussen 30 andere comments gaan zoeken naar die vermaledijde link en daarbij, al zou het ooit gewerkt hebben, dan heeft LinkedIn inmiddels allang door dat de gebruikers een omweg hebben gevonden.’
LinkedIn-ergernis 5: het woord verbinder.
‘Ik ben een verbinder.’
Of
‘Ik ben een echte verbinder.’
Moet jij weten, maar val mij er niet mee lastig.
Stel dat ik jou op een feestje tegenkom en ik zeg: ‘Hi, ik ben Johan en ik scheid altijd mijn afval.’
Of: ‘Hallo, aangenaam kennis te maken, ik scheid mijn afval en ik ben heel erg voor inclusiviteit.’
Ja? Dat is dus heel goed, maar echt heel goed, maar ook heel stom om meteen te zeggen.
Dat is dus het probleem. Je bent een verbinder en je zégt het.
Laat het gewoon blijken.
advertentie
Zelf heerlijk leren schrijven mét humor? Check de videotraining nu.
LinkedIn-ergernis 6: een uitnodiging op LinkedIn zónder een persoonlijke boodschap.
Dus jij wil met mij linken en dan stuur je er niet even een berichtje bij? En dan? Wat moet ik doen?
Sinds anderhalf jaar krijgt iedereen die mij wil toevoegen en daar geen persoonlijk berichtje bij doet deze video:
LinkedIn-ergernis 7: de gekunstelde vraag aan ‘t eind van een update.
Mijn absolute favoriet onder de ergernissen is de nogal gekunstelde vraag aan ‘t eind van een update. De vraag die gesteld wordt om interactie te genereren.
Ik geloof er geen reet van. Dat jij dat echt wil weten.
‘Wat is jouw ochtendritueel?’
‘Wat is jouw manier om te ontspannen?’ (en dan al die flauwe antwoorden, (met een kop thee en de kat op de bank) nooit iemand die zegt: ‘Neuken. Ik vind neuken een heel fijne manier om te ontspannen.’)
‘Geef jij wel eens een comment op een interessante post?’
‘Wat heb jij liever? Nul klanten of best wel veel klanten? Benieuwd!’
De tenen krommen zich hier, seriously.
Niet meer doen. Ben niet boos, maar teleurgesteld. Ok?
Goed. Tot slot, ik ben benieuwd:
Een Indiase curry of toch liever een fietstocht door Limburg?
Laat me weten hieronder in de comments!
Ergernis 8: de onverwachte u-bocht ‘dit doet me denken aan leiderschap.’
Het veel te ver gezochte dwarsverband naar de eigen expertise. Niet te harden. Hou me tegen. Ik ben tegen geweld, maar een klein klapje is hier wel op z’n plek.
Komt-ie:
‘Ik liep in de HEMA en stond even te kijken bij de extra lange diner kaarsen. De knalroze leek me mooi, maar ook de knalgele trok mijn aandacht.
Dit deed me denken aan ondernemen. Ondernemen heeft ook te maken met kleurrijk durven zijn.’
Ja, daaaag! Niemand gelooft je.
Ok, omdat het zo leuk is nog eentje: ik was bij mijn oude moeder op bezoek. Terwijl ze dementerend in d’r stoel zat zag ik haar bos nepbloemen. Een kleurige bos en toch nep.
Dat deed me denken aan de paardencoaching. Een paard voelt meteen of je nep bent. Ga jij voor authenticiteit? Meld je aan voor mijn cursus: ‘Authentiek van binnenuit met je eigen unieke kleur.’
Ergernis 9
De gedichten die geen gedichten zijn.
Waar ik
zeg maar een soort van
niet heel erg
fan
van ben.
Vlekjes
van in mijn nek krijg.
Zijn die updates
Die dan zo in strofen geschreven worden,
terwijl ze
van alles en nog wat zijn, maar geen gedicht.
Geen.
Gedicht.
Dat zijn ze niet.
En ze worden heus niet.
Plots.
Zomaar.
Onverwacht.
Je zag het niet aankomen
Interessanter door ze als een gedicht
ja, zeg maar
diepe poëzie zo
op te schrijven.
Brengt me op een
tip.
Een tip die mij altijd vreugde
geeft (meer witregels doet het nog literairderder aan)
De HEMA koffie bonen, die paarse.
Lekker. Echt.
Wat geef jij de voorkeur?
En als je dan koffie drinkt
besef dan verdorie wel dat je niet ineens Rutger Kopland bent, ook al doe je creatief met
typografie.
Bedankt
voor
je
aandacht.
Ha, ik ben Johan Stevens, schrijver en expert interne communicatie. De rode draad: echte verhalen over het echte leven.
No comment yet, add your voice below!