Ik zag het drie keer langskomen op LinkedIn. Vier keer zelfs. Een keer op Twitter ook en Instagram. Het zinnetje ‘Dit wordt jouw jaar!’ En mijn maag kromp ineen. ‘Dit wordt jouw jaar?’ Huh? Kan diegene in de toekomst kijken ofzo? Nee, toch? Dus wat loopt diegene dat te lullen?
En weet je: ik snap het. Ik snap dat het zo ontzettend goed bedoeld is. Jij wenst diegene een heel goed jaar, want jij bent een lief iemand. En een optimistisch iemand. Je wil dat in elk geval zielsgraag zijn: optimistisch. Positief. We hebben er zin in. En daarom roep jij: Dit wordt jouw jaar!
En toch: Stop met dat zeggen. Echt. Stop ermee, nu, onmiddelijk.
‘Dit wordt jouw jaar!’ Ik zag het staan onder een lange post op LinkedIn. Iemand had een vreselijk 2022 achter de rug. Met ziekte van z’n jonge, blonde vrouw (er stond een foto bij), een rare, zeldzame infectie waardoor ze weken in het ziekenhuis lag. Het leven had zijn vrouw en zijn jonge gezin flink te pakken genomen en ze waren geconfronteerd met de onvoorspelbaarheid ervan. In een klap weet je wat ook alweer echt belangrijk is, deze man kon even niet als artistiek opperhoofd bij z’n bureau zijn met allemaal grote projecten en deadlines die gisteren al gehaald hadden moeten zijn. En terwijl z’n vrouw in het ziekenhuis las moesten er ook nog twee kinderen worden opgevoed. Hoe dan? Aan het einde van de posten lazen we dat het inmiddels wat beter ging.
Ik las die post en dacht, ja, zo kan het gaan, zo gek en onverwacht, en verdrietig en teleurstellend en spannend, zenuwslopend spannend kan het leven zijn. Daar ga je met al je goede plannen. En toen, daar onder die post las ik: ‘Dit wordt jouw jaar!’
Ik dacht: wat? WTF? Is dit cynisch bedoeld? Want in de post werd juist zo duidelijk dat het altijd allemaal anders kan lopen, dat je niets kan verwachten, behalve het onverwachte. Dat helemaal niemand, echt helemaal niemand weet hoe het komende jaar zal zijn. Zelfs de komende week is lastig te voorspelen.
Een vriendin van mij, in de bloei van haar leven, sindskort partner van een bureau – gaan met die banaan – en twee jonge kinderen en een leuke vriend, werd in april van achteren geraakt door een auto terwijl ze net afremde bij een rotonde. De eerste weken werkte ze nog door, maar toen kwam het moment dat ze wist dat ze moest stoppen voor even, of wie weet voor wat langer. Moe, hoofdpijn, alles, gewoon ziek van de klap.
Daar ga je met al je goede plannen.
Ikzelf voelde ergens in augustus, toen ik een klein stukje fietste richting het Vondelpark, zomaar wat druk op de borst. Gadver, wat een naar gevoel, nooit eerder gehad. Het zal wel de hitte zijn, ik was zo klaar met de hitte. En de dag erna voelde ik het weer. En ik ging langzamer fietsen en ik had last van mijn rug, tussen mijn schouderbladen ook pijn, weer thuis op de bank even googlen, het kan een hartinfarct zijn, maar dat hoeft helemaal niet, toch maar naar de huisarts.
Lang verhaal kort: op een dinsdag in augustus, op de verjaardag van Madonna (Open Your Heart To Me!) werd ik met spoed naar het ziekenhuis gesjeesd, ik lag daar in die ziekenwagen en zag de lantaarnpalen van de snelweg voorbij flitsen, terwijl een zuster me geruststellende dingen zei, het was dus wel een hartinfarct, even later in de operatiekamer ging een slangetje via mijn arm naar mijn hart, een stent werd geplaatst. Ik moest een weekje blijven liggen, ze moesten nog eens met dat slangetje mijn hart in en ik was pardoes van de ene op de andere dag een hartpatiënt en ja, hoera, het gaat weer heel goed met mij, maar het leven was ineens wel even anders.
Daar ga je met je mooie plannen.
Ik weet wel (ik wil je steeds lieverd noemen, maar dat is vast aanmatigend, maar ik vind je een lieve, want je bedoelt het zo verdomde goed, echt) dat je de chaotische en onvoorspelbare werkelijkheid probeert te beheersen, te bezweren, door maar als een kip zonder kop te roepen dat iemand een fantastisch jaar gaat krijgen. Ik snap de angst voor die onvoorspelbare werkelijkheid goed.
Maar probeer de angst misschien maar wat te accepteren en ook die onvoorspelbare werkelijkheid. Want er gaat steeds zoveel mis, met auto’s en veerboten, vliegtuigen, treinen, niemand weet hoe laat het is.
Ik weet wel dat het rustgevend voelt om heel hard te geloven dat alles zo ontzettend fantastisch zal gaan, dat je daarmee de angst even op afstand houdt, maar de klap van dat het dan misgaat is wel een stuk groter. En misgaan zal het. Tegenvallen zal het. Want zo is het leven. De stoïcijnen doen aan omgekeerd mediteren. Die stellen voor om juist elke week even een kwartier te nemen om je het allerergste voor te stellen. Het allerergste voorstellen, we durven het niet, maar dat is wel gek eigenlijk, want dood en ziekte en verlies zal ons allemaal treffen, dat weten we ook allemaal.
Ik hoop dat je een heel goed 2023 krijgt, met mooie projecten, prachtige intimiteit en keihard lachen met vrienden en sporten, reizen, de mooiste muziek luisteren en films en theater. Allemaal. En niet met een slangetje in je hart of een auto die achterop klapt.
Ik vind dankbaarheid een jeukerig iets, maar misschien is het toch wel goed. Beseffen dat als je nu gezond bent, geen pijn hebt, een dak boven je hoofd hebt, je een beetje geld hebt en wat lieve mensen om je heen hebt, dat dat geen vanzelfsprekendheid is, dat dat bijzonder is.
Als je door het bos wandelt en geniet van de zon op je kop, denk heel even aan alle mensen die op dat moment iets verderop in een ziekenhuis liggen. Kijk even naar je stappenteller en weet dat ik half augustus op een dag niet verder kwam dan 14 stappen omdat ik aan de draden lag, ik mocht nergens heen, pissen moest aan het bed, alarmfase nummer 1. (als aandachtsjunk vond ik het natuurlijk ook wel geil dat ik 24 uur per dag in de gaten werd gehouden, ieder nadeel heb ze voordeel)
Dit wordt jouw jaar. Ja, maar wel met alle leuke dingen en alle kutdingen en grappige mensen en stomme mensen en dingen die niet één keer, maar regelmatig helemaal anders lopen dan je verwacht.
En vooral met alles wat je zelf in je hebt. Soms gek, soms geniaal. Honderd goede bedoelingen en net zoveel misstappen.
Alles dus. Helemaal jouw jaar.
Benieuwd naar meer Stukjes van Stevens? Speciaal voor creatieve, ambitieuze mensen als jij die zo nu en dan worden bevangen door zelftwijfel schrijf ik de Stukjes van Stevens. Voor jou als je – clichéalert – meer uit het leven wil halen, psychologie en filosofie tantoe boeiend vindt. Alles 100% zweefvrij!
