Op datingapps zie ik het regelmatig staan dat vrouwen dit belangrijk vinden. ‘Genieten van de kleine dingen in het leven.’
Een beetje pasteltinterig zeggen ze dat: ‘belangrijk dat je kan genieten, ook van de kleine dingen.’
Ik ga hier geen goor, ranzig bericht van maken, maar ik kan me voorstellen dat er mannen zijn die ook opluchting voelen bij de mededeling dat vrouwen ook kleine dingen belangrijk vinden.
Wat wordt er mee bedoeld? Wat is precies de definitie? Ik lees dan bijvoorbeeld dat ze een zonsondergang bedoelen. Vind ik geen klein ding. Ook wordt vaak genoemd: clean sheets. Lekker, ja, vind ik ook. Schoon beddengoed. Echt genieten.
Ik had laatst een klein ding waar ik van genoot en ik twijfelde even of ik dat voorbeeld nu in mijn datingtekst zou zetten.
Op een avond had ik een blikje Leffe Blond gedronken terwijl ik op de bank een serie keek. Toen ik tegen elf uur naar bed ging, checkte ik het blikje grondig, maar nee, geen statiegeld. Die kon dus in de afvalbak. Een dag later, verhip, zag ik dat er toch statiegeld op zat. Dus, uiteraard heb ik twee ingedeukte blikjes Leffe Blond die onder de mayonaise zaten én de koffieprut uit de afvalbak gevist en met de achterkant van vork staan uitdeuken, was in een half uur toch best goed geworden. In de supermarkt – de spanning was met een bot mes te snijden – deed ik de blikjes in de machine. Zouden de blikjes niet teveel beschadigd zijn? Nee! De blikjes waren nog goed genoeg!
Yes. 30 cent. Wie gaat er mee brassen?
Dit vind ik persoonlijk echt een goed voorbeeld van ‘genieten van de kleine dingen.’ Zal ik het op mijn datingprofiel zetten of nog beter: binnenkort lyrisch enthousiast delen op een date. ‘Nou, ik had dus blikjes weggegooid…’
Of dit, ook goed voorbeeld. Stomtoevallig weer met Leffe Blond in een bijrol.
Ik was in de Albert Heijn en scoorde geraspte worteltjes. Nu al een goed verhaal. Thuis keek ik eens naar de verpakking, naar de worteltjes, zag er smoezelig uit. Het waren worteltjes in gele drab. Ik terug naar de supermarkt. Daar mocht ik een nieuwe verpakking pakken, maar wat bleek: al die zakjes waren ver over datum. Dus ik dat zeggen bij de counter, met drie van die verpakkingen bij me en een six pack Leffe Blond. Het meisje achter de counter zei dat het natuurlijk een slecht verhaal was, excuses en ik mocht de Leffe Blond gratis mee nemen. Echt gebeurd! Wat een verhaal.
‘Genieten van de kleine dingen.’
Is dat een goed voorbeeld om aan een date te vertellen?
Oh, wacht ik heb nóg een voorbeeld. Ik vond bij de flat hier een helm, een brommerhelm. Ik nam ‘m mee naar mijn schuurtje en dacht: als iemand ‘m kwijt is dan hoor ik het wel, ik wacht gewoon een paar weken. Ik was die helm ondertussen vergeten en afgelopen week kwam ik in het schuurtje en zag de helm. Ik dacht: yes, die zet ik op Marktplaats. Lang verhaal kort: ik heb de helm voor 30 euro verkocht.
Wat een verhaal! Genieten van de kleine dingen.
Tijd om deze geneugten te delen met mijn nieuwe date. Gisterenavond was het dan zo ver. ‘Ik hou van stilte en afstemmen op mijn innerlijke wijsheid. Ik vind het belangrijk dat je kan genieten van de kleine dingen.’ Dat had Tamara in haar profiel staan. Veel lezers zullen nu denken: ‘Gast, Johan, dat is helemaal niets voor jou. Ik heb inmiddels de tandjes veel stukjes van je gelezen, joh, je haat dit. Hoezo een date met deze vrouw?’
Tegen al die mensen: ik kom hier later op terug, maar laat ik dit nu zeggen: ik moest minder kritisch zijn. Dat zeggen de mensen. Dat ik minder kritisch moet zijn. Dat heb jij ook vast al eens gezegd. Ja? Er zijn hier inmiddels mensen die hier op de galerij aan de deur komen en door de brievenbus schreeuwen: je moet minder kritisch zijn! Johan, gozer, minder kritisch. Omarm De Telegraaf lezeres. Omarm de vrouw met het bordje ‘HOME’ in de vensterbank. Omarm de vrouw die schrijft ‘Me hondje is me alles.’ Dikkere vrouwen? Ik val er niet op, meestal niet althans, maar ik gooi al mijn fatshaming overboord. Uw wil geschiedde!
Dus ja, ik kom er later op terug, over dat te kritisch zijn, maar ik stop er mee. Ik ga gewoon daten met alles wat ademhaalt en in een gesprek binnen tien seconden met een enigszins goedlopende zin reageert.
Goed. Dus. Ik had een date met Tamara. Kletsen, kletsen, kletsen, vragen stellen, nog een drankje en yep, daar was het moment dat ik mijn kleine dingen parade in de strijd gooide.
Ik vertelde over de Leffe Blond in de afvalbak. Ik vertelde over de worteltjes en de gratis drank, ik vertelde over de helm en de Meesterlijke Marktplaats Move.
En ik zag het. Ik zag het aan haar gezicht. Ik zag de welwillende glimlach en ik zag haar denken: wat een focking loser is dit, zeg. Ik zag de vrouw afstemmen op haar innerlijke wijsheid en na dik uur zeggen ‘Hé, ik ga weer eens op huis aan. Ik wil nog even stil zijn met mijzelf. Mooi hoe je zo enthousiast kan vertellen. Ik weet zeker dat er een leuke vrouw voor je is.’
Ik zei dingen als ‘Fair enough’ en ‘ik wens je nog een mooie avond verder.’
Ik deed nog een rondje Vondelpark en zag twee blikjes naast een afvalbak liggen.
Ik liet ze liggen. Ik liep door en probeerde er niet meer aan te denken.
No comment yet, add your voice below!