Ik had een speeddate en dit gebeurde er.

Op een zaterdagavond ging ik vol goede tegenzin naar een speeddate-evenement. Het was in Amsterdam-Zuid en toen ik mijn fiets in de buurt van de locatie zette, overviel me een somberte. Hoge gebouwen, een man met een hondje, een fietser in de verte. Een maaltijdbezorger, verdwaald, dat moet wel. Ik dacht aan de kansloze gesprekjes die zouden komen, maar ook dacht ik, zoals ik altijd dacht: ‘het kan’. Die ene kan er tussen zitten. En je moet de schouders eronder zetten. De gedachte dat ik op m’n 80ste denk: ‘maar ik heb het ook niet geprobeerd’ zit me op de hielen. Ik ben lekker bezig met de kiezen op elkaar.

Ik kwam aan bij de speeddate, een achterafzaaltje van een hotel, en in de ruimte zaten al een paar mannen en een paar vrouwen te wachten. Stilte. Iedereen keek op z’n telefoon of naar de punten van z’n schoenen. Iemand kuchtte.

Er stond een tafel die daar improvisatorisch in een hoek was gezet en daarachter stond een man. Een vrijwilliger. Hij zag eruit als een vrijwilliger, die hebben altijd rare overhemden aan met te veel kleuren. Let maar eens op. ‘Goedenavond, wat is je naam?’ Hij sprak hard, echt hard. Te vrolijk ook. Deed hij dit vaker, maar dan voor slechthorenden, of leidde hij de bingo in een bejaardentehuis?

Ik zei zo zacht mogelijk mijn naam. Ik kreeg een folder in mijn hand geduwd en een pen. ‘Dit heb je straks nodig bij het speeddaten.’ In de folder, die een formulier bleek, stond een tabel waar je de naam van de ander kon opschrijven en in de ene rij een JA en in de andere een NEE.

Wil je het hele stuk lezen? Dat kan voor maar 2,25.

Hieronder betaal je en daarna word je doorgestuurd naar een webpagina. Daarop staat de link én het wachtwoord van de pagina!

Zeker als je dit op je mobiel doet: hou het even in de gaten dat je dus dan wordt doorgestuurd naar die pagina.

Of lees elke zaterdagochtend een kakelvers exclusief stukje voor maar 6,5 euro per maand. Je begint met een lidmaatschap van drie maanden, daarna elke maand opzegbaar.